کد مطلب:119047 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:212
حکمت 447
[صفحه 680] اراد انهم لم یقولوا الشعر علی نهج واحد، حتی تفاضل بینهم، بل لكل منهم خاصه یجبد فیها، و تنبعث فیها قریحته، فواحد فی الرغبه و آخر فی الرهبه. و لذلك قیل: اشعرالعرب امرو القیس اذا ركب، و الاعشی اذا رغب. و النابغه اذا رهب. و استعار لفظ الحلبه و هی: القطعه من الخیل یقرن للسباق للطریقه الواحده. و انما حكم لامری القیس بذلك لجوده شعره فی اكثر حالاته. و سمی ضلیلا: لقوه ضلالته و فسقه.
صفحه 680.